Voorzitter Patrick Vandemenschbrugge aan het werk op Montmarktje. Foto: Claude Descamps

Op onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie in samenwerking met Natuurpunt Vlaamse Ardennen plus sprak onze voorzitter Patrick Vandemenschbrugge zijn wensen uit voor 2020. Hoewel de tekst aanvatte met een droeve opsomming, eindigde onze voorzitter op een positieve noot. Laat er geen twijfel over bestaan, ook in 2020 zullen we weer de handen uit de mouwen steken voor een milieuvriendelijker beleid en een verhoogd klimaatbewustzijn!

41,8. Weet iemand waar dit getal voor staat?

41,8 graden is het nieuwe hitterecord in België. Ik geef u nog enkele andere cijfers en informatie mee: slechts 25 nieuwe windmolens in Vlaanderen terwijl er 300 nodig waren, tot 9 soorten plastic in onze stoelgang, plasticsoep in oceanen en zeeën 50 keer de oppervlakte van België, overstromingen in Zuid-Europa, 2019 was het warmste jaar ooit gemeten in Europa, geen vliegschaamte in België: meer dan 35 miljoen passagiers, forse stijging van de CO2-uitstoot door het succes van de SUV, bosbranden in Australië, 72.000 vuurhaarden in het Amazonegebied in Brazilië, de VS starten de procedure om uit klimaatakkoord van Parijs te stappen, … En dat alles overgoten met een bittere saus van haat en dwaze praat op Facebook. Eén tip: volg Dirk Draulans op Facebook.

Dit is slechts een korte lezing uit wat ons dit jaar bereikte aan nieuws. Ik zie sommige mensen al zuchten, blazen en voor zich uitstaren. En het is niet mijn bedoeling om jullie avond te vergallen. Integendeel. Het is tenslotte een nieuwjaarsreceptie. En ik hoef hier niemand te overtuigen van de urgentie van meer en betere klimaatmaatregelen, van een natuur- en milieubeleid die naam waardig.

Maar het is goed, ook voor ons, om op tijd en stond nog eens onze inzet aan te porren en ons enthousiasme een duwtje in de rug te geven.

Dit is ook een ideale gelegenheid om mijn dankbaarheid uit te spreken aan onze vrijwilligers én personeelsleden van MOW. Ook in 2019 zorgden zij samen voor heel wat mooie en hoopvolle momenten. Grote en kleine momenten die ertoe doen.

Als voorzitter mag ik terecht fier zijn op de dagelijkse inzet van onze personeelsleden op het secretariaat die wanneer het nodig was met plezier een tandje bijstaken.

En natuurlijk zijn we even dankbaar voor onze vele vrijwilligers die zorgden voor organisatie, ondersteuning en hulp bij meer dan 40 geslaagde activiteiten. Hartelijk dank daarvoor.

Persoonlijk heb ik heel erg genoten van de derdedonderdagwandeling van april. Toen mocht ik voor de eerste keer gidsen. De voorbereiding en de enthousiaste reacties tijdens en na de wandeling maakten dit een heel fijne ervaring. De wandeling verscheen in Onze Streek van december.

Als ik één iets mag wensen voor ons allen in 2020, laat het dan zijn dat we de moed niet opgeven om te blijven ijveren voor natuur, milieu, klimaat en erfgoed. Ik begon daarstraks somber maar wil hoopvol eindigen met woorden van Toon Hermans, die als geen ander een lach toveren kon op het gelaat. Laat zijn woorden inspiratie zijn om in 2020 verder te werken op onze ingeslagen weg: goedgemutst, positief en dankbaar.

Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken
Voordat de wereld verregent
Mensen die zomervliegers oplaten
Als ’t ijzig wintert

Er moeten mensen zijn die aan de uitgang van ’t kerkhof ijsjes verkopen
En op de puinhopen mondharmonica spelen
Er moeten mensen zijn die op een stoel gaan staan
Om sterren op te hangen in de mist
Die lente maken van gevallen bladeren
En van gevallen schaduw licht

Er moeten mensen zijn die ons verwarmen
En die in een wolkeloze hemel
Toch in de wolken zijn
Zo hoog
Ze springen touwtje langs de regenboog

Weet je, er moeten mensen zijn die zich kinderlijk verbazen
Over iets wat barst van mooiigheid

Ze roepen van de daken dat er wonder is
Als al die anderen schreeuwen: alles heeft geen zin
Dan blijven zij roepen: nee, de wereld gaat niet onder
En zij zien in ieder einde weer een nieuw begin

Bij dat soort mensen wil ik horen.