Foto's door Diane Hendrikx copyright

In Sint-Maria-Latem (Zwalm), in een charmant wit huis met hemelsblauwe raamkozijnen, huist sinds enkele maanden De Goede Zaak. Een spandoek aan het tuinhek vertelt waarover het gaat: bewuste catering en ambachtelijke seitan. Voldoende om de nieuwsgierigheid van Onze Streek te prikkelen. We gingen langs bij Sylvie en Pieter, die zich met veel liefde inzetten voor de goede zaak.

‘We waren aanvankelijk niet van plan om uit Gent te vertrekken, en in het begin deed het ook wel een beetje pijn,’ geeft Sylvie toe. ‘Maar het huis en de keuken in de Brugse Poort werden echt te klein.’ Hoge vastgoedprijzen in de stad, een flinke dosis toeval en een alerte vriendin brachten De Goede Zaak naar Zwalm. ‘We kregen telefoon van een vriendin die vertelde dat het huis van haar tante te koop kwam. Zij hield enorm van koken. Toen we het huis en de prachtige tuin met boomgaard en moestuin zagen, waren we verkocht.’ Een fikse verbouwing later staan Pieter en Sylvie nu seitan te maken op de plek waar tante Gerarda altijd met veel plezier gekookt had. ‘Ons atelier is hier ongeveer half zo groot als ons huis in de Brugse Poort,’ glundert Pieter.

Van keukenexperiment naar maatwerk

Wat ooit begon met experimenten in de keuken, werd in 2015 officieel De Goede Zaak. Eerst in bijberoep, later steeds meer voltijds. Op hun website lees je: ‘We serveren lekkers volgens het ritme van de natuur.’ Biologische seizoensgroenten vormen naast ambachtelijke seitan de kern van hun maaltijden. De ingrediënten halen ze zo veel mogelijk bij lokale leveranciers, en ook hun afzetmarkt bevindt zich dicht in de buurt. ‘We hebben een aantal vaste verdeelpunten. De Gentse Voedselteams zijn een belangrijke afnemer. Daarnaast vind je onze seitan bij Akker & Ambacht, in de OHNE-winkels en in enkele restaurants.’

De afgelegde kilometers worden zo veel mogelijk beperkt. Als je dus iets bestelt via de webshop, kan het zijn dat Sylvie een paar dagen later met je bestelling voor je deur staat omdat ze toevallig in de buurt moest zijn voor een boodschap. ‘Mensen vinden dat misschien raar, maar voor mij is dat een logische ecologische klik.’ Sympathiek! ‘Het enige waar we nog mee zitten op vlak van duurzaamheid, is onze plastic verpakking. Momenteel is dat voor bewaring de beste oplossing. We zijn aan het experimenteren met seitan in glazen potten, maar het opzetten van een leeggoedsysteem is erg complex voor een kleine zaak als de onze.

En wat zegt het publiek in Zwalm? ‘Het is soms een beetje moeilijk om uitgelegd te krijgen wat we doen,’ vertelt Sylvie. ‘Veel mensen – bijvoorbeeld de leerkrachten van de school hiertegenover – zien het spandoek hangen en denken dat ze hier ’s middags een broodje kunnen komen halen. Ook stond er onlangs een oude dame voor de deur die maar moeilijk wou aanvaarden dat ze hier geen koffie kon komen drinken.’

De Goede Zaak is geen restaurant, maar voorziet de catering op feesten, workshops, teambuildingactiviteiten, enzovoort. ‘We bekijken altijd samen met de klant over wat voor evenement het gaat, welk publiek ze verwachten, de locatie, het seizoen, … Op basis daarvan stellen we dan het menu samen. We werken echt op maat. Dat houdt het voor ons interessant– we hebben bijvoorbeeld geen standaard-communiefeest-formule – maar ook wel spannend.’

Volwaardig veggie

‘Het verbaasde me dat er hier in de streek zo veel kleinschalige leveranciers te vinden zijn,’ zegt Sylvie. ‘We vinden het vooral een uitdaging om de restaurants in de buurt te overtuigen van onze producten. In Gent is dat niet moeilijk, daar is vegetarisch eten mainstream en het aanbod is er groot genoeg. Maar als we hier onze seitan op de kaart krijgen bij enkele restaurants, is dat een veel grotere overwinning. Dan kan je er als vegetariër eens iets anders eten dan een salade.’

Toch profileert De Goede Zaak zich niet puur als vegetarische cateraar. ‘Dat zou sommige mensen afschrikken. We laten liever het eten voor zich spreken. Soms serveren we lokaal biovlees. Dan volstaat het meestal om midden in een vegetarisch buffet één schotel gehaktballen in tomatensaus te zetten. Veel mensen merken dan niet eens dat ze grotendeels vegetarisch gegeten hebben.’

Alles op zijn pootjes

En het concept werkt. ‘Alles komt zoals het moet komen,’ zegt Sylvie met een glimlach. ‘Inderdaad,’ vult Pieter aan, ‘tijdens de verbouwingen hadden we bijna geen opdrachten, vlak erna kregen we de vraag om op een groot trouwfeest te koken.’ Tijdens het hele gesprek straalt het koppel deze ontspannen alles-komt-goed-sfeer uit. ‘Wij zijn geen harde horeca-mensen die hun personeel afblaffen of lopen stressen om alles op tijd op tafel te krijgen. In de beginfase kwamen we nog op plekken terecht waar we ons niet echt thuis voelden, bijvoorbeeld op een feest in Sint-Martens-Latem waar we veganistisch moesten gaan koken omdat dat plots hip was. Maar de gasten pikten dat niet. Wij serveren geen haute cuisine, he. Nu vinden de juiste mensen ons vanzelf. We doen het liever rustig aan en houden het eenvoudig. Zo hebben we tijd voor de dingen die we belangrijk vinden in het leven. Lekker eten maken bijvoorbeeld.’

Zijn er nog toekomstplannen? ‘Altijd,’ lacht Pieter. Een workshopruimte zou misschien nog van pas kunnen komen. En in de tuin is er nog veel plaats. Voor een kampeerplek misschien? Of toch een bos? Of schapen? En ook de tonnen appels die de boomgaard oplevert smeken om een creatieve verwerking. Maar eerst een beetje gewend raken aan die grote keuken!

Tekst: Pieter Van den Brande

Dit artikel verscheen in de recentste uitave van ons magazine Onze Streek. Wil je graag meer lezen? Word lid van Milieufront Omer Wattez voor slechts 12 of 15 euro per jaar. Dan ontvang je Onze Streek vier keer per jaar bij je thuis of digitaal. Bovendien steun je ons op die manier om onze prachtige streek te beschermen.